Beste Oom Wim,

Ik vond dat Khadija Arib niet opzij gezet moest worden. De Tweede Kamer maakte gehakt van het gedoe rond het onderzoek naar haar. Zelf is ze met stil protest vertrokken. Ervaren Trouw-journalist Hans Goslinga constateerde al dat de Kamer zich met dit onderzoek steeds verder een moeras in werkt. Zo is het, prutswerk. Arib was een uitstekend voorzitter van de Tweede Kamer, wel eens hardhandig, maar dat moet soms. Tweede Kamer, roep haar terug, voor het te laat is! Mijn politieke vrinden zijn enthousiast, wat vindt u?
Oud-Kamerlid*

Beste oud-Kamerlid,

Prutswerk is het zeker. Dat geldt dat voor alle betrokkenen: een presidium dat laat en onhandig optreedt, vertrouwenspersonen die een gezamenlijke brief schrijven waarvan sommige zich vervolgens terugtrekken, Arib die alleen in termen van ‘dolkstoot’ en ‘politieke afrekening’ wil denken, een krant die schrijft over ‘twijfels over bewijsmateriaal’ op het moment dat er nog helemaal geen bewijsmateriaal is vastgesteld et cetera.

Toch hebt u, op dit moment, geen gelijk om Arib terug te roepen als voorzitter. Een Kamervoorzitter is naast voorzitter ook chef van het presidium van de Tweede Kamer en in die functie baas van het personeel van de kamer (zeshonderd personeelsleden). Het is natuurlijk evident dat het onaannemelijk is dat iemand beide taken op hetzelfde niveau kan uitoefenen, redelijk is wel dat beide taken op een voldoende niveau uitgeoefend worden. Je kunt niet bij de ene taak volstrekt onacceptabel gedrag vertonen en gewoon doorgaan met je andere taak.

Het prutswerk verduistert het zicht. Het staat vast dat er iets aan de hand is met de sociale (on)veiligheid in de Tweede Kamer. De signalen van vertrouwenspersonen, ondernemingsraad en personeelszaken nopen tot een onafhankelijk onderzoek: wat is er precies aan de hand, is er sprake van een onveilig klimaat voor personeelsleden, en als dat zo is: wie is daar verantwoordelijk voor en welke maatregen zijn adequaat om een verbeteringsproces in gang te zetten. 

Wat de rol van Arib was? Geen idee. Daarom is nu juist onderzoek noodzakelijk. Wanneer de uitkomst is dat Arib geen blaam treft is uw terugroepactie volkomen logisch en begrijpelijk. Zonder onderzoek is het wat het is: roeptoeteren.

Oom Wim