Toonbeeld van onverschrokkenheid

Eerder, in mei vorig jaar, schreef ik over Navalny onder de kop Monddood, cynisch genoeg bleek het opsluiten in barbaarse strafkolonies voor het terreurregime van Poetin niet voldoende. Het onderdrukkingssysteem waarvoor Poetin verantwoordelijk is, heeft Aleksej Navalny op 16 februari 2024 de dood ingejaagd.

Navalny was geruime tijd de belangrijkste oppositieleider in Rusland, hij streed voor een vrij Rusland met een eerlijke verdeling van de nationale rijkdom. Zijn motto ‘Zwijg niet! Strijd voor gerechtigheid!’, heeft hij op onverschrokken wijze tot het allerlaatste moment uitgedragen.

In 2020 werd hij vergiftigd door de geheime dienst FSB; toen hij ternauwernood in Duitsland gered kon worden besloot hij terug te keren naar Rusland. Was het toen niet slimmer geweest om in Duitsland te blijven? ‘Ja’, zei schrijfster Sana Valiulina in een radiocolumn, ‘maar dan was Aleksej Navalny niet Aleksej Navalny geweest.’

Zijn strijd wordt voortgezet door zijn vrouw Joelia Navalnaja. Maar wat wij kunnen doen om de strijd tegen dit verderfelijke regime te ondersteunen? Navalny's credo was: ‘The ony thing necessary for the triumph of evil is for good people to do nothing… so don’t do nothing!’.

Behoefte aan concretisering? Columnist Stevo Akkerman oppert een uitstekend idee: 'Neem Poetin zijn vermogen af!' De Europese Unie heeft in het kader van het sanctiebeleid tegoeden van Rusland ter waarde van zo’n 200 miljard euro bevroren. Dit is het moment om dit geld in beslag te nemen en te reserveren voor de opbouw van Oekraïne. Een waardig strijdpunt voor het nieuwe kabinet.  

Navalny was geen heilige. In zijn begintijd als politicus was hij behoorlijk nationalistisch en liep hij mee met marsen en betogingen die berucht werden door de deelname van nationalistische en extreemrechtse organisaties. Hij was in die tijd volop bezig om uit te vinden hoe hij oppositie moest voeren in een land waar de repressie alleen maar toeneemt.

Later hield hij zich vooral bezig met het openbare van corrupte praktijken en het protesteren tegen electorale fraude, zo groeide hij uit tot de belangrijkste oppositieleider tegen het bewind van Poetin.